Ik doe mee met een challenge van Simone Levie en een van de oefeningen is: ‘Schrijf een dankbaarheidsbrief aan jouw leven. Ook al heb je veel pijn, ellende of angsten gevoeld. In je leven zijn er ook heel veel kleine dankbare momenten.’
Als je dankbaar bent, straal je dat uit naar anderen en trek je die positieve energie ook weer aan. Ik eindig altijd mijn dag vlak voor het slapen gaan met het opnoemen waar ik die dag dankbaar voor was. Je kunt natuurlijk ook je dag ermee beginnen. Dan neem je dat gevoel mee de dag in.
Vandaag heb ik een dankbaarheidsbrief aan mijn leven geschreven. Ik zat lekker buiten in de zon tegen de boom in mijn tuin. Een bijzondere oefening. Leuk om over een tijdje weer eens te schrijven. Om te zien of hij dan anders wordt. Waarschijnlijk wel 😉
De dankbaarheidsbrief aan mijn leven 17 april 2017
Hallo lief leven,
Dank je wel dat je er bent. Ik ben dankbaar dat je er bent. Je leert me allerlei lessen. De ene keer heel mooi en de andere keer heftig, moeilijk en ingewikkeld. Maar dat is vaak wat ik er van maak. Als ik de lessen aanga en aankijk, zijn ze vaak heel anders. Nog steeds niet altijd leuk of makkelijk, maar ik
groei er wel door. Ik word meer mijzelf. Ik kom dichterbij mezelf en kan meer mijn leven leven. En dat is veel makkelijker dan een leven leven hoe het hoort of wat anderen willen.
Ik ben dankbaar dat ik steeds meer natuur kan toevoegen in mijn leven. Meer in de natuur zijn, meer met de natuur zijn en meer natuur in mijn huis kan halen.
Ik ben dankbaar voor bijen en hommels die
met een lage brom voorbij zoemen.
Ik ben dankbaar voor bloemen die lekker ruiken.
Ik ben dankbaar voor de boom waar ik tegen mag zitten.
Ik ben dankbaar voor gezond voedsel dat mij voedt.
Ik ben dankbaar voor familie en vrienden om mij heen.
Ik ben dankbaar voor Moeder Aarde die mij draagt.
Ik ben dankbaar voor de hulp van engelen, gidsen en het universum.
Ik ben dankbaar voor hét leven, voor mijn le
ven.
Er is nog zoveel te ervaren, te ontdekken en groeien.
Dank je wel dat je er bent.
X Marieke
He lieve Marieke, wat mooi om een dankbrief aan je leven te schrijven, en voor het delen ervan. Ik ga er ook mee bezig.
Merk je dat je anders in dingen staat/ of tegen dingen aankijkt, of dingen verander zijn, sinds je die brief geschreven hebt?
groetjes maria
Hai Maria, Ik vond het super krachtig om ermee bezig te zijn. Al schrijvende wist ik steeds nieuwe dingen in mijn leven om dankbaar voor te zijn. Het riep weer nieuwe dingen op, oh ja, hier ben ik ook dankbaar voor en dat wil ik er ook nog bij schrijven. Aan het eind van de brief zat ik in een heel dankbare modus. Dat is anders na de dankbaarheidjes van een dag. Ook belangrijk, maar dat is meer in het moment. Met de brief aan mijn leven voelt het als helikopter-view. Misschien zou je het een meer overstijgend gevoel van dankbaarheid kunnen noemen.