Labyrint lopen
Dit jaar zijn er twee labyrinten aangelegd op openbare plekken in Den Haag: een in de Paleistuin en een in het Kortenbos. Wat een super idee. Nu kan iedereen die dat wil een labyrint lopen. Ik ben echt fan van labyrinten. Het is zo’n mooie reis naar binnen en weer naar buiten. Een maand geleden besloot ik het labyrint in de Paleistuin uit te proberen.
Een bruin bord met uitleg over labyrinten kondigde aan waar ik in het park moest zijn. Maar waar het precies lag, ik had geen idee. Het was herfst en er lagen veel bladeren op de grond. Het labyrint kon dus overal liggen. Ik ben gaan lopen en op een gegeven moment stuitte ik op een grens, een lijn van bakstenen in het gras. Ah, dit was de rand. Ik voelde een soort van blijdschap. Het voelde als een soort zoektocht waarbij ik nu toch echt steeds dichter bij mijn doel kwam. Alleen nu nog het begin vinden. Zal ik links of rechts om gaan? Ik besloot linksom te lopen en al vrij snel zag ik tussen de bladeren toch echt het begin, de opening van het labyrint. Wauw, ik had het gevonden! Mijn reis naar binnen kon nu echt beginnen.
Wat is een labyrint?
Een labyrint is een pad dat je loopt naar het midden. Er is maar een weg. Je kunt niet verdwalen en je hoeft niet te twijfelen of je op het juiste pad bent. Dit in tegenstelling tot een doolhof waar er paden zijn die dood lopen en je de juiste weg moet zoeken. En waar je soms wat gefrustreerd en angstig jezelf afvraagt of je het midden of de uitgang van het doolhof ooit zult vinden.
Nee, dan een labyrint. Het is een bijzondere reis naar binnen. Je gaat met aandacht de weg die voor je ligt. Je kunt dit doen met een bepaalde vraag of thema in gedachte. Onderweg kun je merken dat het pad je een soort verstilling geeft. Dat er een ritme ontstaat. En ineens worden dingen duidelijker. Je krijgt antwoorden en inzichten. Je kunt in gesprek gaan, jezelf verdiepende vragen stellen. Zo loop je het pad tot je in het midden bent gekomen, tot je in jouw centrum bent. Vervolgens loop je met aandacht het pad weer terug, naar buiten. Terug naar de ‘bewoonde’ wereld, weer terug naar het dagelijks leven.
Mijn reis naar binnen
Ik sta voor de ingang van het labyrint. Ik kijk het veld over, zie vooral bladeren liggen, maar toch ook een beetje de contouren van de paden. Vol verwachting wil ik mijn reis beginnen. En ineens zie ik voor mijn voeten een klein blauw veertje liggen. Wachtend tot ik hem zie. Ik ben verbaasd want om mij heen zie ik vooral bladeren in herfstkleuren, maar hier ligt toch echt een blauw veertje. Dit veertje is er voor mij. De kleur blauw doet me meteen denken aan het 5e chakra, jezelf uitspreken, jezelf uiten. Oké, dat is de vraag waarmee ik het labyrint mag lopen. Als een schat pak ik het veertje op, hou het vast en begin te lopen. Mijn weg zoekend tussen de bladeren door.
Ik stel mezelf de vraag: wat moet ik uitspreken, waarover moet ik me uiten? Er ontstaat een innerlijk gesprek. Marieke, je wilt het liefste hooggevoelige mensen helpen die last hebben van hun intuïtie. Die niet weten wat ze moeten met hun helder horen, weten, voelen, zien, ed. Die nog niet vertrouwen op hun innerlijke wijsheid en zich af laten leiden door wat anderen allemaal vinden en zeggen. Je hebt dat pad zelf gelopen. Je weet hoe het is, als je de wereld om je heen niet begrijpt. Als je meer ziet, hoort en voelt wat voor anderen blijkbaar niet vanzelfsprekend is. Je weet hoe het voelt als kind. Je weet hoe het is als je keuzes maakt omdat anderen dat willen of van je verwachten of omdat het zo hoort.
Maar je kent ook het verschil als je wel naar je intuïtie luistert. Als je leert op je ingevingen te vertrouwen en ernaar te handelen. Dat is niet altijd makkelijk en levert ook nieuwe hobbels op. Maar je hebt geoefend en weet wat voor jou werkt en wat niet. En uiteindelijk leef je een leven waar je gelukkiger van wordt, een leven dat dichter bij jezelf staat, bij wie jij ten diepste bent. Marieke, jij kunt anderen daarbij helpen.
Mijn reis naar buiten, de wereld in
Potverdorie, ik word hier heel blij van. Ik voel dat het klopt. Ik voel ook dat ik het spannend vind. Echt uitspreken wie ik wil en vooral ook kan helpen. Maar dat is wel waarvoor ik hier op aarde ben en waar ik het meest blij van word. Ik loop weer naar buiten, het labyrint uit, het park uit. Terug naar huis. Het veertje vasthoudend als richting en symbool. Thuis leg ik het in mijn kast met heilige voorwerpen. Ja, dit is echt wat ik wil. Wauw! Wat een mooie boodschap: spreek je uit en je zult zien wat er gebeurt!
Dus, ben jij HSP en wil je jouw intuïtie meer gebruiken? Wil je jouw ingevingen, jouw wijsheid meer horen, (h)erkennen en leren inzetten? Dan ben je van harte welkom! Bel of mail voor een vrijblijvend en gratis intuïtief gesprek. Hierin gaan we verkennen hoe intuïtie in jouw leven een rol speelt, welke hobbels er zijn en wat jou kan helpen. Kort, krachtig en waardevol. Om jou weer een stap op weg te helpen.
En weet je nu al, dat je meer wilt? Ook dat kan. Ik begeleid je graag om je intuïtie meer te horen, erop te vertrouwen en ernaar te handelen. Wie weet gaan we samen wel een labyrint lopen. 😉
PS. Wil je zelf een labyrint lopen? Gun je zelf die bijzondere ervaring van de reis naar binnen. Hier vind je een overzicht van labyrinten die binnen en buiten liggen, per provincie.
